Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/17203 Esas 2013/17545 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki hakem kurulu kararına itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı kulllandığı kredi nedeniyle 2.700,00 TL dosya masrafının iadesi için Tüketici sorunları Hakem Heyetine başvurduğunu, hakem heyetince bu bedelin iadesine karar verildiğini ileri sürerek hakem heyeti kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının talebinin davacıya borçlu bulunmadığının tespiti şeklinde kabul edilerek davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
4077 sayılı Yasanın 22.maddesi gereğince; değeri beş yüz milyon liranın altında bulunan uyuşmazlıklarda Tüketici Sorunları Hakem Heyetine başvuru zorunlu olup, bu uyuşmazlıklarda heyetin vereceği kararların tarafları bağlayacağı, bu kararların ise İcra ve İflas Kanununun ilamların yerine getirilmesi hakkındaki hükümlerine göre yerine getirileceği, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine tüketici mahkemesinin vereceği kararın kesin olduğu, değeri beş yüz milyon lira ve üstündeki uyuşmazlıklarda ise tüketici sorunları hakem heyetlerinin verecekleri kararların ancak tüketici mahkemelerinde delil olarak ileri sürülebileceği, kararların bağlayıcı veya delil olacağına ilişkin parasal sınırların ise her yılın Ekim ayı sonunda Devlet İstatistik Enstitüsünün Toptan Eşya Fiyatları Endeksinde meydana gelen
yıllık ortalama fiyat artışı oranında artacağı belirtilmiştir. Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri Yönetmeliğinin 5.maddesindeki düzenleme ise büyükşehir statüsünde bulunan illerde kurulan il hakem heyetleri ile büyükşehir belediyesi sınırları dahilinde kurulu ilçelerdeki hakem heyetlerinin görev sınırını belirlemeye ilişkin olup, bu heyetlerce verilecek kararların miktar itibariyle bağlayıcılığına dair bir düzenleme içermemektedir.
4077 sayılı yasanın 22.maddesinde belirlenen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihi itibariyle 1.191,50 TL olarak belirlenmiş olup, davaya konu olan bedelin 2.700,00 TL olduğu nazara alındığında, kararın infaz edilmesi mümkün olmayıp, ancak tüketici mahkemelerinde delil olarak ileri sürülebileceği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının eldeki davayı açmasında hukuki yararı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi düşünvelerle yazılı şekilde karar verilmesi usul vve yasaya aykırı olup bozma gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden usulün 438/7.maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; mahkeme kararının gerekçesinin yukarıda belirtelen şekilde değiştirilerek ONANMASINA, peşin alınan 69.75 TL temyiz harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.6.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.