Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3847 Esas 2020/5126 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3847
Karar No: 2020/5126

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3847 Esas 2020/5126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davasında, davalı-davacı kadın ziynet alacağı, kusur belirlemesi, manevi tazminat ve yoksulluk nafakası istemiyle dava açmıştı. Davanın yapılan muhakemesi sonunda, ziynet alacağı talebi reddedildi. Davalı-karşı davacı kadın bu karara karşı temyiz başvurusunda bulundu ancak ziynet alacağı davası yönünden temyiz dilekçesi reddedildi ve diğer temyiz itirazları yerinde bulunmayan temyiz başvurusu reddedildi. Karar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendi gereği kesin nitelik kazandı. Kanun maddesi gereği temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararı onandı, davalı-davacı kadının ziynet alacağı talebi reddedildi, onama harcı temyiz edene yükletildi ve dosyanın ilgili mercilere gönderilmesine karar verildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendi: \"Temyiz incelemesi kesinlik sınırını aşmayan hükümlerin kesin olduğu kabul edilir.\"

2. Hukuk Dairesi 2020/3847 E. , 2020/5126 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, manevi tazminat, yoksulluk nafakasının reddi ve ziynet alacağı davasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadın tarafından temyize konu edilen ve bölge adliye mahkemesince reddine karar verilen ziynet alacağı tutarları karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz isteminde bulunulan bölge adliye mahkemesi kararı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı kadının, ziynet alacağı davasına yönelik temyizi yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-davacı kadının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, yukarıda l. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kadının temyiz dilekçesinin ziynet alacağı davası yönünden REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 02.11.2020 (Pzt.)