Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/38049 Esas 2015/33753 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


A Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 04/04/2002 -17/07/2012 tarihleri arası çalıştığını, fazla mesai alacaklarının ve prim ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai ve prim alacağının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının davalı şirketin Muğla teşkilatında nokta yöneticisi olarak üst düzeyde görev yapan yüksek ücret alan bir çalışan olduğunu, davacının yürüttüğü görev noktasında davacıya emir ve talimat veren yönetici ya da şirket ortağının bulunmadığını, gittiği görev noktasında tek başına kendi insiyatifi ile kendi çalışma şeklini kendisinin düzenlediğini, davacının esnek çalışma saatlerine göre çalıştığını, davacıya ait iş sözleşmesinde şirket tarafından tebliğ edilmedikçe hiçbir surette fazla mesai yapamayacağı, izinsiz, talimatsız ve tebligatsız olarak yapacağı fazla çalışmalar için fazla mesai ücreti talebinde bulunulamayacağı şartının bulunduğunu, davacının ödenmemiş prim alacağı ve başkaca alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.


2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi nokta yöneticisi olarak çalıştığı işyerinde fazla çalışma yaptığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek istekte bulunmuştur.
Mahkemece davacının fazla mesai talebi davacının yaptığı fazla çalışma karşılıklarının davacıya ödenen primler ile karşılandığı gerekçesiyle reddedilmiş ise de, varılan sonuç hatalıdır.

Prim alacağı ücretin eki niteliğindedir ve mesai mefhumuna bağlı değildir. Fazla mesai haftalık yasal 45 saatlik çalışma süresine bağlı çalışmalar olup, mesai arttıkça yapılan prim ödemesi de artıyorsa, kısaca prim, yapılan satış oranına göre değişkenlik gösteriyorsa bu durumda bir anlamda yüzde usulü ile çalışıldığının kabulü gerekir.

Somut olayda, davacı tanık anlatımlarına göre davacının haftalık çalışma süresinin 45 saati aştığı anlaşılmakta olup, prim aldığı gerekçesiyle fazla mesai talebinin reddi isabetsizdir. Mahkemece yapılacak iş haftalık 45 saatlik çalışma esası dikkate alınarak ve ara dinlenme süresi de düşülerek davacının 45 saati aşan fazla mesaisinin sadece zamlı kısmını hüküm altına almaktan ibarettir. Alacağın yazılı gerekçe ile reddi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:

Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 30/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.