Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 25. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.04.2019 tarih ve 2017/607 - 2019/145 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/6-9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53/1. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
2-Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
3-İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan duruşmada SEGBİS vasıtasıyla kaydedilen savunmasına ilişkin SEGBİS çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişilere ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
4-Suç tarihinin yakalama tarihi olan "31.05.2018" yerine İlk Derece Mahkemesinin gerekçeli karar başlığında “22.02.2017” olarak yazılması,
5-Gerekçeli kararın 6. bölümünde sanığın eylemleri ile ilgili yapılan değerlendirme kısmında, “Her ne kadar sanık savunmasında suçlamayı tevil yollu ikrar etmiş ise de, örgüt içerisinde bulunduğu süre ile ilgili örgütü çökertmeye yada örgütün çözülmesine olanak sağlayacak hiçbir bilgi vermediği, kendisine ByLock yüklemesini telkin eden kişi hakkında çelişkili beyanlarda bulunması, dersaneye yaptığını söylediği iş başvurusuna kakao isimli kripto haberleşme programı üzerinden cevap verileceği bilgisi üzerine kakao programını indirdiğini beyan etmiş olması hayatın olağan akışına aykırı olmakla tüm bu hususlar değerlendiğinde sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygunlanmasının mümkün olmadığı…” şeklinde yazılmış olan paragrafın sanıkla ilgisi olmadığı halde sehven karara işlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi, hükmün altıncı paragrafından "maddesi delaletiyle TCK"nın 58/6." bölümünün çıkartılması, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısmın “bilirkişi masrafı 770,00 TL” ve “toplam 852,00 TL” bölümlerinin çıkartılarak yerine “toplam 482,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazineye gelir kaydına” cümlesinin eklenmesi, gerekçeli karar başlığının suç tarihi kısmındaki "22.02.2017" ibaresi çıkarılarak yerine "31.05.2018" ibaresinin yazılması ve yukarıda 5 numaralı bozma sebebinde belirtilen paragrafın gerekçeli karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 25. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.