MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 116/1, 167/2, 62, 53 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis,5237 sayılı TCK"nın 151/1, 167/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis,

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile katılanın aynı evde birlikte yaşamayan kardeş oldukları, olay tarihinde sanığın, katılanın yaşadığı eve girerek evdeki eşyalara zarar verdiği, sanığın olayı doğruladığı, fakat evin ve içindeki eşyaların babasına ait olduğunu savunmak suretiyle suç oluşmayacağını beyan ettiği, ancak sanık beyanından da anlaşılacağı üzere, sanığın yaklaşık 10 yıldır suçun meydana geldiği evde yaşamadığı, katılanın beyanında ise; sanığın bu evde hiç yaşamadığının belirtildiği, bu haliyle söz konusu evin katılan ile sanığın ortak yaşam alanı olmadığı, öteden beri birlikte kullanılmadığı, her ne kadar ortak murislerden intikal etmiş ise de; konut dokunulmazlığını ihlal suçunda korunan hukuki yararın mülkiyet, zilyet veya diğer ayni veya şahsi haklar olmayıp Avrupa İnsan hakları sözleşmesinde ve TC Anayasa"sında belirtildiği gibi, kişilerin hürriyeti, sükunu veya huzuru olduğu, ayrıca sanığın öteden beri söz konusu evde yaşamaması nedeniyle, evdeki eşyaların zilyetliğinin katılana ait olduğu, sanığın kapı ve çerçeveleri kırmak suretiyle zarar verdiği anlaşıldığından konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 167/2 maddesinin konut dokunulmazlığının ihlali suçunda uygulama imkanı bulunmadığının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, maddenin (b) fıkrasında yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi ve ayrıca TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar ile Tebligat gideri olarak yapılan toplam 14,00 TL yargılama giderinin, CMK"nın 324/4 maddesi uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usülü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun anlaşıldığı halde hazineye irat kaydına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi ve TCK"nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin tamamen ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.