Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1658 Esas 2014/15834 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1658
Karar No: 2014/15834
Karar Tarihi: 25.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1658 Esas 2014/15834 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkilinin tutuklu kaldığı bir suç soruşturması sonrası beraat etmesi üzerine CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat talebiyle dava açmıştır. Ağır Ceza Mahkemesi, dava kısmen kabul edilerek 313,97 TL maddi ve 600 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Ancak davalı vekili, temyiz başvurusunda bulunarak kararın kesinleşmesini engellemeye çalışmıştır. Temyiz isteği, HUMK’un 432. maddesi gereğince reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 141. ve devamı maddeleri (Davacının tazminat talebi için yolun açılması)
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi (Temyiz sınırı)
- 5219 sayılı Kanun’un 2. maddesi ile değişik Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. ve ek 4. maddesi (Hükümün kesinleşmesi)

12. Ceza Dairesi 2014/1658 E. , 2014/15834 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 313,97 TL maddi ve 600 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 15.09.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle,
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. Maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 25.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.