Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7218 Esas 2022/979 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi :Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.07.2017 tarih ve 2017/111 - 2017/164 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm: İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılarak; TCK'nın 220/7. maddesi delaletiyle 314/2, 220/7-2. cümle, 3713 sayılı Kanunun 5/1. TCK'nın 62, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonunda;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşılmakla; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine. Ancak;
1- Gerekçeli kararında, hiyerarşik yapısına dahil olmamakla birlikte silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek suçundan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 220/7. maddesi gereğince indirilmesi sırasında, anılan kanun maddesinde değişiklik yapan 02.07.2012 tarih, 6352 sayılı Kanunun amacı, gerekçesi, yardım teşkil ettiği kabul edilen eylemin niteliği, meydana gelen tehlikesinin ağırlığı gibi hususlar gözetilerek dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun, makul bir indirim yapılması ve belirlenen indirim oranının ilgili ve yeterli gerekçelerinin de karar yerinde gösterilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-Kabul ve uygulamaya göre de:
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken atıf maddeleri olan TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddelerinin gösterilmesi gerekirken TCK'nın 220/7. maddesinin gösterilmesi ile yetinilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi gereğince her ne kadar dava dosyasının kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesi gerekmekte ise de, hukuka aykırılığın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi heyetinin verdiği hükümden kaynaklanması ve bu hukuka aykırılığın giderilmesinin ancak anılan Daire tarafından yeniden verilecek bir kararla mümkün bulunmasına nazaran, bozma kararının içeriği gözetilerek anılan Kanunun 304/2-b maddesi gereğince dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 21.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.