Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6016 Esas 2020/4853 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6016
Karar No: 2020/4853
Karar Tarihi: 23.09.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6016 Esas 2020/4853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz talepleri reddedilirken, suç tarihinde adli sicil kaydı olmayan ve yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle cezası ertelenen sanık hakkında \"sabıkalı kişiliği\" gerekçe gösterilerek hüküm açıklanması geri bırakılmadı. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeplerden dolayı karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/6016 E. , 2020/4853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1- Suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydı bulunmayan ve yeniden suç işlemeyeceği kanaati ile cezası 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelenen sanık hakkında, "sabıkalı kişiliği" gerekçe gösterilerek 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek hükümde çelişki oluşturulması,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.