MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 7. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine dair karar verilmiş olup,davacı tarafın istinaf kanun yoluna müracaat etmesi üzerine,bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan inceleme neticesinde davacı tarafın istinaf talebinin esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün,süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra,dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı,davalı ile aralarında 04/11/2015 tarihli ""Protokol Sözleşmesi ""başlıklı harici araç satış sözleşmesinin akdedildiğini,sözleşme gereğince davalıya 60.000 TL"yi ödediğini,davalının ise söz konusu aracı kendisine teslim etmediği gibi ödediği bedeli de tarafına iade etmediğini, aracın 12.11.2015 tarihinde emniyet müdürlüğünce trafikten men edildiğini,alacağını tahsil etmek amacı ile davalı aleyhine Afyonkarahisar İcra Müdürlüğü"nün 2016/17684 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yaptığını,davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek,itirazın iptaline ve lehlerine %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı,aracın ruhsat sahibinin davacının kardeşi olan ve davacının ortak düğün salonu işlettiği dava dışı ... olduğunu,bu kişinin aracı internet üzerinden bir araç alım satım sitesinde gördüğünü ve düğünlerde kullanılmak üzere aracı Türkiye"ye getirtmek için kendisini görevlendirdiğini,kendisinin de Gürcistan"a giderek resmi işlemleri tamamladıktan sonra aracı dava dışı ..."ye teslim ettiğini, kendisinin market işlettiğini ve davaya konu edilen aracı alabilecek maddi güce sahip olmadığını, aracın devrinin Gürcistan"da yapılması gerektiğini söylemesine rağmen davalı ve dava dışı ..."nin aracın devrini almadıklarını,davaya dayanak 04.11.2015 tarihli sözleşmenin ise davacı ve dava dışı ... tarafından "aracı biz kullanıyoruz zaten bunu da yazılı hale getirelim" amaçlı düzenlendiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince,taraflar arasında yurt dışından getirilecek aracın alım satımına ilişkin harici sözleşme yapıldığı ve davacı tarafın araç bedelini davalıya ödediğini iddia ettiği,söz konusu protokoldeki imza davalı tarafça inkar edilmemiş ise de, protokolde araç bedelinin davalıya ödendiği hususunun belirtilmediği,taraflar arasındaki araç devrini öngören protokolün resmi şekilde yapılmadığı için geçersiz olduğu,davacının yazılı belge ile araç bedelini davalıya ödediğini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davacı vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince,mahkemenin istinaf incelemesine konu kararında, dosyadaki mevcut delillere göre yaptığı değerlendirmeye, takdire ve ortaya koyduğu gerekçeye ve özellikle sözleşmede bedelin davalıya ödendiği yönünde bir ifade bulunmamasına ve devam eden ceza dosyasının sonucunun beklenilmesinin uyuşmazlığın çözümü için gerekli bulunmamasına göre, mahkemenin vardığı sonuçta istinaf sebepleri yönünden usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık;harici araç satışından kaynaklı itirazın iptali istemine ilişkindir.
2918 Sayılı Yasanın 20/2-d maddesi uyarınca; trafik sicilinde kayıtlı bulunan araçların devir ve satışına yönelik sözleşmelerin resmi şekilde yapılması zorunludur. Resmi şekilde yapılmayan satış sözleşmeleri geçersizdir. Geçersiz sözleşmeler taraflarına geçerli sözleşmelerde olduğu gibi hak ve borç doğurmaz. Taraflar verdiklerini sebepsiz zenginleşme kurallarına göre geri isteyebilir.
Somut olayda; dosya kapsamında yer alan ve taraflarca da itiraza uğramayan 04.11.2015 tarihli ""protokol sözleşmesi"" başlıklı harici araç satışına ilişkin sözleşme içeriği incelendiğinde bu sözleşmede ""...nakit satılmıştır..."" ifadesinin yer aldığı,yine davalının kollukça alınan 23.12.2015 tarihli ifadesinde de davaya konu edilen bedeli aldığı hususunu ikrar ettiği,bu şekli ile davalının davaya konu edilen 60.000 TL satış bedelini davacıdan nakit (peşin) olarak aldığı açık olmakla,davanın kabulü gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK"nın 373/1 maddesi uyarınca, iş bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nın 373/1 maddesi uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanunun 371. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 24.02.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.