Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23264 Esas 2014/15821 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23264
Karar No: 2014/15821
Karar Tarihi: 25.06.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23264 Esas 2014/15821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verildi. Ancak, sanığın kusursuz olduğu ve beraat etmesi gerektiği kanaatine varıldı. Katılanın sair temyiz itirazları reddedilirken, savunma hakkının kısıtlanması, sürücü belgesi araştırmasının eksik yapılması, suç tarihi itibariyle TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanması ve taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmaması gibi kanuna aykırı uygulamalar tespit edildi. Bu nedenlerle karar bozuldu, kanun maddeleri ise şöyle:
- 5271 sayılı CMK'nın 193. maddesi
- TCK'nın 53/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi
- CMK'nın 232/2-c maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/23264 E. , 2014/15821 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 12 - 2013/144758
Mahkemesi :Ilgaz Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :27.12.2012
Numarası :2012/106 - 2012/217
Suç :Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusurusuz olduğuna ve beraatine karar verilmesi gerektiğine; katılanın ise sanık hakkında tayin olunan cezanın az olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın kovuşturma aşamasında savunması alınmadan yargılamaya devam olunup, hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 193. maddesine muhalefet edilmesi,
2- Suç tarihi itibariyle sanığın geçerli sürücü belgesinin olup olmadığı araştırılıp onaylı örneği getirtilmeden TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanması,
3- Taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına kararı verilmesi,
4- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.