Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/23683
Karar No: 2015/33690
Karar Tarihi: 30.11.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/23683 Esas 2015/33690 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/23683 E.  ,  2015/33690 K.
  • YILLIK İZİN ÜCRETİ DAVALARINDA ZAMANAŞIMI SÜRESİ
  • MÜTESELSİL BORÇLULARDAN BİRİSİNE KARŞI ZAMANAŞIMI SÜRESİNİN KESİLMESİ
  • ZAMANAŞIMI SÜRESİ
  • İŞ KANUNU (4857) Madde 2
  • BORÇLAR KANUNU(MÜLGA) (818) Madde 126
  • TÜRK BORÇLAR KANUNU (6098) Madde 155

"İçtihat Metni"

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi olarak çalışırken haksız şekilde işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem-ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili, husumet ve zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Satem Temizlik Şirketi, davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, iş sözleşmesinin, alt işverenin ihalede belirlenen iş süresinin bitiminde işverence haksız şekilde feshedildiği, davacının ..Temizlik Şirketinde çalışması olmadığı sonucuna varılarak, davalı Şirket yönünden husumet yokluğundan davanın reddine, Bakanlık yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı T.C. Sağlık Bakanlığı’nın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yıllık izin ücreti, geniş anlamda ve dönemsel ücret niteliğinde olmayan, bağımsız, fesihle birlikte ücret alacağına dönüşüp muaccel olan ve çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanması gereken, ilgili Yasalarda açık hüküm bulunmadığından temerrüt tarihinden itibaren yasal faize tâbi bir alacaktır.
İş sözleşmesinin, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihinden önce sona ermesi durumunda yıllık izin ücreti zamanaşımı süresi sona erme tarihinden itibaren beş yıldır. (818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 126. maddesi).
6098 sayılı Yasanın 155. maddesindeki düzenlemeye göre ister birden fazla kişi birlikte bir zarara sebep olsun ister aynı zarardan çeşitli nedenlerle sorumlu olsunlar bu kişiler hakkında müteselsil sorumluluğa dair hükümler uygulanacak olup müteselsil borçlulardan birisine karşı kesilen zamanaşımı diğerine karşı da kesilmiş sayılacaktır. Dolayısıyla 6098 sayılı Yasa, 818 sayılı Yasanın aksine eksik teselsülü kabul etmemiş, sadece tam teselsüle yer vermiştir. Şu hâlde 4857 sayılı Yasanın 2. maddesinde, asıl işveren ile alt işverenin ödenmeyen işçilik alacaklarından müteselsil sorumluluğu öngörüldüğünden, 6098 sayılı Yasanın 155. maddesi dikkate alındığında asıl işverenin yaptığı zamanaşımı def"inden alt işverenin de yararlanması gerekecektir. Ancak alacak 818 sayılı yasa döneminde doğmuş ise eksik teselsül hükümlerine göre hareket edilmesi gerekir. Bu durumda ise asıl işverenin zamanaşımı itirazından alt işveren yararlanamaz.
Somut olayda, 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında çalışan davacının iş sözleşmesi, 31.12.2007 günü sona ermiştir. Dava tarihi, 28.01.2013 olup dava tarihi itibarıyla yıllık ücretli izin için 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126. maddesinde öngörülen 5 yıllık zamanaşımı süresi dolmuştur.
Mahkemece, davalı Bakanlık yönünden yıllık izin ücreti talebinin zamanaşımı itirazı nedeni ile reddi gerekirken kabul edilmesi isabetsizdir.
3- Mahkemece, davacının genel tatil ücreti talebi reddedilmesine rağmen kendisini vekil ile temsil ettiren davalı Bakanlık lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi de ayrı bir bozma nedeni yapılmıştır.
F) Sonuç
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 30.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


Avukat Web Sitesi