Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2418 Esas 2012/283 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/2418
Karar No: 2012/283
Karar Tarihi: 11.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2418 Esas 2012/283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık olayında sanığı mahkum etti. Dosya incelendiğinde, mahkeme yasayı yanlış uygulasa da, temyiz yokluğu ve kazanılmış hak nedeniyle cezaların toplanması yapılamayacağı sonucuna vararak bu düşünceye iştirak etmedi. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesinin (c) fıkrası ve cezaların toplanması konusunda yasada yer verilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu. Sanığın alt soylarına yönelik haklarına ilişkin cezası koşullu salıverme tarihine kadar devam edecek şekilde değiştirildi. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (c) fıkrası ve 53/3. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 1412. maddesi ve 322. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/2418 E.  ,  2012/283 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Mahkemece lehe yasa değerlendirmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi yersiz şekilde uygulanmış ise de, 765 sayılı TCK"ya göre belirlenen cezanın 5237 sayılı TCK"ya göre belirlenen cezadan daha ağır olması, ayrıca karşı temyiz de olmadığından kazanılmış hak gereği önceki ceza da aşılamayacağından tebliğnamedeki lehe yasa değerlerdirmesi nedeniyle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    2-Ayrıca, 5237 sayılı TCK"da cezaların toplanmasına yer verilmediğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi ve cezaların toplanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.