Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/11980 Esas 2022/825 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kamu malına zarar verme
Hüküm : Sanık hakkında, 30.10.2010 ve 30/11/2009 tarihli, Kamu malına zarar verme suçlarından TCK’nın 152/1-a, 152/2-a-son, 3713 sayılı yasanın 5/1 md., TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/7-9, 63 maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında 30.10.2009 tarihli kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkemenin gerekçeli karar başlığında sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulan suçun tarihinin “30.10.2009” olarak gösterilmemesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 30.11.2019 tarihli kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde, sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısı ve herkesi inandıracak şekilde olması, Yargıtayın tutarlılık denetimini yapabilmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu verilere mahkeme tarafından ulaşılan sonuçların; iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, bu suretle dava konusu eylemin oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise suç olarak tanımlanıp tanımlanmayacağı konusundaki mahkeme kabulünün duraksamaya yol açmayacak biçimde karar yerinde gösterilmesi gerekirken; sanığın atılı suçu işlediğinin gerekçesi ve kamu malına zarar verme suçunun delillerinin nelerden ibaret olduğu belirtilmeden Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/1, T.C. Anayasasının 141/2, CMK'nın 34/1 ve 230/1-c maddelerine de aykırılık oluşturacak biçimde gerekçesiz hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bu nedenlerle BOZULMASINA, 22.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.