Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4857 Esas 2022/824 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm:1-3713 sayılı Kanunun 7/2-1. ve 2. cümle, TCK’nın 53/1-2-3, 58/6, 54/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Dairemizin birleşen 2021/5324 Esas sayılı dosyasında 3713 sayılı Kanunun 7/2-1,2. cümleleri, TCK’nın 53/1-2-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
3-Dairemizin birleşen 2021/14323 Esas sayılı dosyasında 3713 sayılı Kanunun 7/2-1, 2. cümleleri, TCK’nın 43/1, 62/1, 53/1-2-3, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyete dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Dairemizin 2021/5324 ve 2021/14323 Esas sayılı dosyalarının bu dosya ile birleştirilmesine karar verilerek, Bölge Adliye Mahkemesi ve yerel Mahkemeler tarafından verilen hükümler ile Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında Terör Örgütü Propagandası Yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükmün, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle, sanık hakkındaki suça ilişkin olarak verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın yazı işleri müdürü olduğu “Sınıf Teorisi” isimli derginin 2015 yılı Temmuz ayında yayınlanan 19. sayısında; yine, sanığın sahibi ve yazı işleri müdürü olduğu “Halkın Günlüğü” isimli gazetenin 16-30 Kasım 2015 döneminde çıkan 111, 01-15 Aralık 2015 döneminde çıkan 112, 16-31 Aralık 2015 döneminde çıkan 113, 01-15 Ocak 2016 döneminde çıkan 114, 01-15 Şubat 2016 döneminde çıkan 115, 01-15 Mart 2016 döneminde çıkan 117 ve 01-15 Mayıs 2016 döneminde çıkan 121. sayılarında yayınlanan yazıların, içerikleri itibariyle silahlı terör örgütü PKK’nın propagandasının yapıldığının ve sanığın Terör Örgütü Propagandası Yapma suçunu işlediğinin mahkemece kabul olmasına göre, içerdikleri yazılar hükme esas alınan derginin ve gazete sayılarının yayın tarihlerinin birbirlerine yakın oldukları dikkate alındığında, sanığın eyleminin aynı suç işleme iradesinin neticesi olarak tek suç olarak kabulünün zorunlu olması ve bunun neticesinde de tayin olunan cezalarından TCK 43/2-1. maddeleri uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Dairemizin birleşen 2021/14323 Esas sayılı dosyasında incelemeye esas olan hükümde, sanığa TCK'nin 58. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında TCK'nin 58. maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, suça konu derginin ve gazete nüshalarının kapsamı içinde yayın tarihlerinin tespit edilememesi karşısında, dergi ve gazete nüshalarının ilgili savcılığa teslim edildiği tarih olacağının kabulü karşısında, suçun zincirleme olarak işlenmesi nedeniyle en son teslim edilen nüshanın teslim tarihi ve son eylemin yapıldığı tarih de göz önünde bulundurularak “09.06.2016” yerine “2015-16.12.2015-01.12.2015-16.11.2015-01.01.2016-01.02.2016-01.03.2016 -01.05.2016” olarak yazılması,
4-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK'nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
5-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilâmın mahkemesinin, “İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi” yerine “İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesi” olarak yazılması suretiyle, infaz aşamasında tereddüt oluşturabilecek biçimde yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca bu nedenlerle BOZULMASINA, 22.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.