Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1314 Esas 2019/2519 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1314
Karar No: 2019/2519
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1314 Esas 2019/2519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama suçundan İstanbul Anadolu 48. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 1.500 TL adli para cezasına çarptırıldı. Ancak Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma isteyerek dosyanın incelenmesini istedi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da dosyayı inceledi. Dosya incelendiğinde, savunma hakkının usulüne uygun şekilde tespit edilmediği, savunma hakkının kısıtlanarak mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşıldı. Bu nedenle, İstanbul Anadolu 48. Asliye Ceza Mahkemesi kararı kanun yararına bozuldu ve dosya mahalline gönderildi. İlgili kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1 ve 52/2; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 195. ve 309/4. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/1314 E. , 2019/2519 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 48. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2018 tarihli ve 2018/569 Esas, 2018/496 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 16.01.2019 tarih ve 2018/16434 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2019 tarih ve 2019/6212 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemece sanığın kovuşturma aşamasında savunmasının usulüne uygun şekilde tespit edilmediğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 195. maddesindeki istisnai durumlar dışında sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul Anadolu 48. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2018 tarihli ve 2018/569 Esas, 2018/496 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.