
Esas No: 2021/9925
Karar No: 2022/2670
Karar Tarihi: 15.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9925 Esas 2022/2670 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişi hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük kararı veren yerel mahkeme kararının temyizi incelenmiştir. İdare vekilinin temyiz talebi sadece beraat hükmüne yönelik olduğu anlaşılmıştır ve reddedilmiştir. Sanık ve müdafi temyiz talebi üzerine yapılan incelemede, suç tarihinin kanun değişiklikleri sonrasına denk geldiği gözetilerek, sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiriyle ilgili yerel mahkemenin kararı bozulmuştur. Bu kararın gerekçesi şöyle açıklanmıştır:
1) Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemi, kanunlardaki değişiklikler göz önüne alınarak kapsama girer ve bu yasaların ilgili maddeleri uygulanır.
2) Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nun 53. maddesi yeniden değerlendirilmelidir.
3) Kaçak eşyaların müsadere edilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi gereklidir.
Yasalar:
-5607 sayılı Yasa
-6455 sayılı Yasa
-6545 sayılı Yasa
-7242 sayılı Yasa
-5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 63. maddesi
-5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
-TCK’nun 54/4.maddesi
-1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz talebinin münhasıran sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... müdafiinin ve sanık ...’in mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Dava konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1.maddesi yollamasıyla TCK’nun 54/4.maddesi uyarınca müsaderesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.