Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/511 Esas 2021/7125 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 133/3, 62/1, 52/2, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 133/3, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2014 tarihli ve 2013/440 esas, 2014/781 karar sayılı kararının 31.12.2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 03.05.2016 tarihinde TCK"nın 125/1. maddesinde tanımlanan hakaret suçunu işlediği ve Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 21.03.2019 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2019 tarihli ve 2019/1036 esas, 2019/1078 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık hakkında Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2014 tarihli, 2013/440-2014/781 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; CMK"nın hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını düzenleyen 231. maddesinin 5. fıkrasının son cümlesindeki “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukuki sonuç doğurmamasını ifade eder” hükmü uyarınca, hükmün ancak açıklandıktan sonra hukuki sonuç doğuracağı gözetildiğinde, sanık hakkında ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2019 tarihli mahkumiyet hükmünün hukuki sonuç doğuracak olması ve anılan mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi karşısında, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değiştirilen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun temyiz ve karar düzeltme başlıklı 8. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; “(1) Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2"nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322"nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326"ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1/7/2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez. (Ek cümle: 6/12/2006-5560/29 md.).” biçimindeki hükmün uygulanma koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla, Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2019 tarihli, 2019/1036-2019/1078 sayılı kararına karşı başvurulacak kanun yolunun, karar tarihinin istinaf (BAM) mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden sonra olduğu dikkate alındığında, temyiz değil istinaf olması nedeniyle esası incelenmeyen dosyanın mahkemesince yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.