Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1315 Esas 2019/2518 Karar Sayılı İlamı

Basit yaralama suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 86/3-e, 35 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 51. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Bakırköy 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.07.2015 tarihli ve 2015/197 Esas, 2015/379 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 14.01.2019 tarih ve 2018/10751 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2019 tarih ve 2019/6219 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, bahse konu hapis cezasının aynen infazına dair Bakırköy 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2017 tarihli ve 2015/197 Esas, 2015/379 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın sanığın kamuya yararlı işte çalışıp çalışmayacağı hususunun sorulmadığından bahisle kabulüne ilişkin mercii Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.07.2017 tarihli ve 2017/853 değişik iş sayılı kararını müteakip, anılan eksikliğin giderilerek yeniden karar verilmesine dair Bakırköy 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.11.2017 tarihli ve 2015/197 Esas, 2015/379 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.07.2018 tarihli ve 2018/763 değişik iş sayılı kararının; 02.07.2015 tarihli ilk kararın kanun yararına bozma yoluyla bozulması halinde infaz kabiliyetinin bulunmayacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanığın eylemi sonucu, nikahlı eşi olan katılanı bıçakla yaralamaya teşebbüs etmesinden ibaret somut olayda, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86. maddesinin 3. fıkrasındaki birden fazla ağırlaştırıcı nedenin gerçekleştiği cihetle, sanık hakkında 86/2. maddesi uyarınca belirlenecek temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle tespitiyle, 86/3. maddesindeki ağırlaştırıcı nedenlerin bir bütün halinde değerlendirilerek yalnız bir defa artırım yapılması gerekirken, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi gereğince alt sınırdan belirlenen temel cezaya 86/3. maddesindeki birden fazla (86/3-a ve 86/3-e) artırım maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetinin, CMUK"un 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmasına, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi hükmü gözetilerek CMUK"un 305/son maddesine göre, miktar itibariyle kesin olan adli para cezalarının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının belirtilmiş olmasına ve sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas mahkumiyeti bulunmamasına göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığının gözetilmemesi hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma istemlerinin incelenmesine; 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.