Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/7513 Esas 2015/3873 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7513
Karar No: 2015/3873
Karar Tarihi: 01.07.2015

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/7513 Esas 2015/3873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir kasten yaralama suçu ve bir hakaret suçuyla ilgili olarak verilmiştir. Yargılama sonucunda, yaralama suçuna ilişkin olarak sanıklar beraat etmiştir. Hakaret suçuyla ilgili olarak ise, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir ancak bu karar, bazı noktalarda kanuna aykırı bulunmuştur. Özellikle, cezaevinde gerçekleştirilen hakaret eyleminin aleniyet unsurunun yeterince tartışılmadığı ve sanığın hak yoksunluğunun tüm yönleriyle değerlendirilmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın özeti, yaralama suçuna ilişkin beraat kararları onanırken, hakaret suçuna ilişkin kararın bozulması yönündedir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/4. maddesi (hakaret suçunun cezasının artırılması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/l-(c) maddesi (hak yoksunluğu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (mükerrirlere uygulanan cezalar)
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi (en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/3-a maddesi (cezanın tayini)

18. Ceza Dairesi 2015/7513 E. , 2015/3873 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat kararlarının temyiz incelemesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a- Cezaevin içerisinde koğuşların kapısının açıldığı dış bahçede, yemekhanede ve infaz koruma baş memurluğu odasında gerçekleştirilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
b- TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın “kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden” koşullu salıverme tarihine kadar, “diğer kişilere karşı” belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
c- Mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ... Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/89 E. ve 2011/20 K. sayılı ilamının bütünüyle tekerrüre esas alınması,
d- Temel cezanın doğrudan 125/3-a maddesi gereğince tayini yerine aynı Kanun’un 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra artırım yapılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01.07.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.