Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/10144 Esas 2022/859 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Malatya 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 18.09.2018 tarih ve 2017/365 - 2018/524 sayılı kararı
Suç :Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm :TCK'nın 220/7 delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1, 2, 3 maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5.maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu mütemadi olmayıp yakalanma ile temadi kesilmeyeceğinden ilk derece ve Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli karar başlığında suç tarihinin sanığın yardım mahiyetindeki son eylem tarihi olan “05/02/2015” yerine “31/01/2017” yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
Dosya kapsamına göre, silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş olduğundan yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçunun şartlarını taşıdığı kabul edilen sanığın incelenen dosya kapsamı ve delillere göre, yaptığı yardım konusunun değer ve önemi uygulanan kanun maddesinin amaç ve gerekçesiyle orantılılık ilkesi çerçevesinde belirlenen ceza üzerinden dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun şekilde makul oranda bir indirim yapılması gerekirken 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle indirimin derecesinde yanılgıya düşülerek yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 22.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.