Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/21960 Esas 2015/33647 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; 17.06.2011-24.05.2012 tarihleri arasında davalıya ait iş yerinde haftanın 6 günü 09:00 - 21:00 saatleri arasında aylık 950,00 TL ücret ile çalıştığını, asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, 5.583,06 TL fazla mesai ücreti, 316,60 TL genel tatil ücreti alacağı, 1.055,19 TL asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının 06.09.2011-27.05.2012 tarihleri arasında asgari ücret ile garson olarak çalıştığını, aylık ortalama 200,00 - 250,00 TL arasında bahşiş aldığını, iş yerinde fazla çalışma yapılmadığını, istifa ederek ve ibraname imzalayarak işten ayrıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde 17.06.2011 - 24.05.2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davalı da davacının 06.09.2011 - 27.05.2012 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda SGK hizmet cetveline göre davacının davalıya ait iş yerinde 06.09.2011 - 27.05.2012 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.

Dosyaya davacı tarafından 8 adet davacının imzasının bulunduğu mal teslimine dair fatura ibraz edilmiş, bu faturalardaki en erken tarihin 18.07.2011 olduğu ancak bu belgelerin değerlendirilmediği anlaşılmıştır.
Mahkemece davalıya dosyada bulunan bu faturalar sorularak ve hizmet süresi tüm deliller dikkate alınarak saptanması gerekirken hizmet süresinin eksik inceleme ve araştırma ile belirlenmesi hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.