Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/21953 Esas 2015/33639 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21953
Karar No: 2015/33639
Karar Tarihi: 26.11.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/21953 Esas 2015/33639 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/21953 E.  ,  2015/33639 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı; 20/06/2001 tarihinde davalı işyerinde temizlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 20/07/2012 tarihinde de fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile işten ayrıldığını, hafta tatili de kullandırılmadığını, resmi tatil ve dini bayram tatillerinde de çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, en son 750 TL net maaş aldığını iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı; davacının temizlik işçisi olarak çalışmaya başladığını, kendi rızası ile istifa ettiğini, bunun üzerine davalı şirkette davacıdan herhangi bir alacağı olmadığı yönünden bir ibraname aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı, davalı işyerinde 20/06/2001 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını iddia etmiş, davalı bu hususta herhangi bir savunmada bulunmamıştır. Davacı tanıkları da bu hususta herhangi bir beyanda bulunmamışlardır. Davacıya ait SGK kayıtları incelendiğinde, davacının işe giriş tarihinin 26/01/2002 olduğu görülmüştür.

    Davacının hizmet süresinin SGK kaydına uygun şekilde 26/01/2002 tarihinden başlanarak hesaplanması gerekirken davacının iddiası gibi 20/06/2001 tarihinden itibaren hesaplanması hatalıdır.
    3-Davacı, 750 TL net ücret aldığını iddia etmiş, davalı ise herhangi bir savunmada bulunmamıştr. Davacı tanıklarından Sevdanur, davacının asgari ücret aldığını beyan etmiştir. Davacının asgari ücretten fazla aldığını kanıtlayamaması karşısında iddiaya itibar edilmesi hatalıdır.
    4-Yapılan takdiri indirim oranının karar gerekçesinde belirtilmemesi hatalıdır.
    5- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.