Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6293 Esas 2020/4056 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6293
Karar No: 2020/4056
Karar Tarihi: 16.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6293 Esas 2020/4056 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/143-2018/455 sayılı kararına göre, sanıklar bir silahlı terör örgütüne üye olmaktan mahkum edilmiştir. Sanık .... hakkında TCK'nın 314/2, 221/4, 221/5, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Sanık ... hakkında ise istinaf başvurusu yine TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelendiğinde sanık ... hakkındaki mahkumiyet kararının duruşmada tartışılmamış delillere dayandığı görülmüştür. Ancak yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olduğu ve vicdani kanının çelişmeyen verilere dayandığı belirlendiğinden temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 314/2, 221/4-5, 53, 58/9, 62/1, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2019/6293 E. , 2020/4056 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2018 tarih ve 2017/143 - 2018/455 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 1-Sanıklar ... ve ... hakkında;
TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddi,
2-Sanık ... hakkında; TCK’nın 314/2, 221/4,
221/5, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1.
maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü gerekçesinde "17.08.2017" tarihinde düzenlenen dijital veri inceleme ve değerlendirme tutanağından anlaşılacağı üzere cep telefonunda yüklü WhatsApp isimli haberleşme programında "bölge imamları" isimli bir grubun bulunduğu şeklinde yer verilen ancak söz konusu raporda sanığa ait cep telefonunun WhatsApp klasöründe Bölge İmamları isimli WhatsApp grubuna ait bir ekran görüntüsü olduğunun tespit edildiğinin anlaşıldığı yine 5271 sayılı CMK"nın 217/1. maddesi gereğince kararın ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurda tartışılmış delillere dayandırılabileceği gözetilmeden duruşmada beyanları okunmayan tanık..."in sanık ... aleyhine verdiği ifade tutanağının mahkumiyet hükmünün gerekçesine esas alınması ve ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar verilmesi dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... ve müdafii ile sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.