Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/4555 Esas 2012/245 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/4555
Karar No: 2012/245
Karar Tarihi: 10.01.2012

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/4555 Esas 2012/245 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık yapmak için bir iş yerine pencere camını sökerek girdiği gerekçesiyle asliye ceza mahkemesinde suçlu bulunarak hüküm giymiştir. Ancak, sanığın daha önce benzer suçlardan mahkumiyetine rağmen değerin azlığı gerekçesiyle cezadan indirim yapılması, kanun maddesinin düzenleniş amacının dışında yorum getirilmesi nedeniyle bozma kararı verilmiştir. Ayrıca, TCK'nun 53/1-c maddesinde belirtilen koşulların dikkate alınmaması sebebiyle hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK’nun 58/6-7. maddeleri, 145. maddesi ve 53/1-c maddesi anılmaktadır.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/4555 E.  ,  2012/245 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs.
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Hırsızlık yapmak için gece vakti yakınana ait işyerine pencere camını sökerek içeri giren sanık ... hakkında, geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
    Adli sicil kaydına göre ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/277-632 esas ve karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında, 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması, 5237 sayılı TCK’nın 145.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522.maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu; Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçilebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği düşünülmeden, bu maddeye düzenleniş amacının dışında yorum getirilerek cezadan indirim yapılması,sanık aleyhine temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.