Danıştay 4. Daire 1999/5360 Esas 2000/151 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/5360
Karar No: 2000/151

Temyiz Eden : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Nuruosmaniye Vergi Dairesi Başkanlığı İSTANBUL
İstemin Özeti : … Limited Şirketinin ödenmeyen vergi borçları nedeniyle davacı adına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10 uncu ve 6183 sayılı Kanun'un mükerrer 35 inci maddesine göre ödeme emirleri düzenlenip, tebliğ edilmiştir. ... Vergi Mahkemesinin,… günlü ve E:…,K:… sayılı kararıyla; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 7 nci maddesinde, dava açma süresinin özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde Danıştay'da ve İdare Mahkemelerinde altmış, VergiMahkemelerinde otuz gün olduğunun belirtildiği, 6183 sayılı Kanun'un 58 ncimaddesinde de, kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahsın, böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödendiği veya zamanaşımına uğradığı hakkında tebliğ tarihinden itibaren yedi gün içinde alacaklı tahsil dairesine ait dava işlerine bakan vergi mahkemesi nezdinde dava açılabileceği kuralının getirildiği, olayda, ödeme emirlerinin davacıya, 6.7.1999 tarihinde tebliğ edildiği, davanın ise,23.7.1999 gününde mahkemelerinin kaydına geçen dilekçe ile açıldığının anlaşıldığı belirtilerek dava süre aşımı nedeniyle reddedilmiştir.Davacı ödeme emirlerinin 8.7.1999 tarihinde kendisine tebliğ edildiğini, 15.7.1999 tarihinde … Asliye Hukuk Hakimliğine verilen dilekçeyle de dava açıldığını, dava dilekçesine ödeme emirlerinin tebliğ tarihi olarak yanlışlıkla, ödeme emirlerinin Vergi Dairesince postaya veriliş tarihinin yazıldığını, davanın süresinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …'in Düşüncesi : Vergi Mahkemesince, dava konusu ödeme emirlerinin davacıya 6.7.1999 tarihinde tebliğ edildiği kabul edilerek 23.7.1999 tarihinde açılan davanın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 15/1-b maddesi uyarınca süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiş ise de, dosyada mevcut tebliğ zarfı örneğinden 6.7.1999 tarihinin ödeme emirlerinin PTT ve veriliş tarihi olduğu, dava dilekçesine sehven bu tarihin tebliğ tarihi olarak yazıldığı görüldüğü gibi davanın 23.7.1999 tarihinde değil 15.7.1999 tarihinde Asliye Hukuk Hakimliğine verilen dilekçe ile açıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, tebliğ alındısı aslı getirtilerek gerçek tebliğ tarihinin tesbiti ve bu tarihe göre 15.7.1999 tarihinde açılan davada süre aşımı bulunup bulunmadığı incelendikten sonra karar verilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 4 ncü maddesi ve 7 nci maddeleri uyarınca süresinde açılmayan davanın bu yönden reddine ilişkin mahkeme kararı sonucu itibarıyla yerinde olduğundan temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 4 ncü maddesinde, dilekçeler ve savunmalar ile davalara ilişkin her türlü evrakın, Danıştay veya ait olduğu mahkeme başkanlıklarına veya bunlara gönderilmek üzere idare veya vergi mahkemesi başkanlıklarına, idare veya vergi mahkemesi bulunmayan yerlerde asliye hukuk hakimliklerine veya yabancı memleketlerde Türk Konsolosluklarına verilebileceği belirtilmiş olup, olayda maddede öngörülen koşullar gerçekleşmeksizin … Asliye Hukuk Hakimliğine verilen dilekçeyle dava açılmıştır. Bu durumda yukarıda anılan Kanun'un dava açma süresini düzenleyen 7 nci maddesinde öngörülen süreler içinde Vergi Mahkemesi kaydına giren dilekçeyle dava açılmış olmadığından davanın süre aşımı yönünden reddedilmesine ilişkin mahkeme kararı sonucu itibarıyla yerindedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddine, 24.1.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.