Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/10882 Esas 2010/23989 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Hukuk Genel Kurulu’nun 26/02/1992 tarih ve 92/70 – 130 sayılı kararında, satışın, kıymet takdirinin esas alındığı tarihten iki sene sonra yapılmasının başlı başına ihalenin feshi sebebi sayılacağı benimsenmiştir. Ayrıca kararda, İİK.nun 128.maddesinde öngörülen iki yıllık sürenin başlangıcının bilahare kesinleşmesi kaydı ile kıymet takdirinin yapıldığı tarih olduğu açıkça vurgulanmıştır.
Somut olayda, ihale konusu taşınmaz ve üzerindeki teçhizatla ilgili kıymet takdirinin 19/04/2007 tarihinde yapıldığı, Çayeli İcra Mahkemesinin 25/12/2007 tarih ve 2007/49 E. 2008/1 K. sayılı kararı ile bir kısım teçhizatın takip dışı bırakılması nedeniyle, taşınmaz üzerindeki teçhizata ilişkin olarak 17/04/2009 tarihinde bilirkişiden ek rapor alındığı, bu ek raporda değerlendirmenin, ilk tespit tarihi olan 19/04/2007 tarihine göre yapıldığı, ayrıca bina ve arsa yönünden  bir değerlendirmeye gidilmediği görülmektedir. Bu durumda, kıymet takdirinin 19/04/2007 tarihinde yapıldığının kabulü ile 24/07/2009 olan satış tarihi itibariyle iki yıllık süre geçtiğinden ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.