13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/19731 Karar No: 2012/205 Karar Tarihi: 10.01.2012
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/19731 Esas 2012/205 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık, geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarını işlediğini kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanık üzerindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi, 141. ve 142. maddeleri, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1. maddesi, 116/1-4. maddeleri ve 151/1. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi ve 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/19731 E. , 2012/205 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanığın, önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede; 5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın eylemlerinin 142/1-b. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/1-4. maddesinde tanımlanan geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak ve yakınma bulunduğu için 151/1. maddesine uygun mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesi ve eylemin geceleyin gerçekleştirilmiş olmasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143 maddesinin uygulanmamış olması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.