MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13.09.3011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.09.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne, 101 ada 26 parsel sayılı taşınmaz lehine bilirkişi rapor ve krokisinde ikinci güzergah olarak belirtilen 101 ada 27 ve 31 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Saptanan geçit nedeniyle yükümlü taşınmaz malikine ödenmesi gereken bedel taşınmazın niteliği gözetilerek uzman bilirkişiler aracılığı ile objektif kıstaslar esas alınarak belirlenmelidir. Saptanacak bedel de hükümden önce depo ettirilmelidir. Hemen belirtmek gerekir ki, bedelin saptanmasından sonra hüküm tarihine kadar taşınmazın değerinde önemli
derecede değişim yaratabilecek uzunca bir süre geçmiş veya bedel tespitinden sonra yörede taşınmazın değerini artıracak değişiklikler meydana gelmiş olabilir. Bu gibi durumlarda mülkiyet hakkı kısıtlanan taşınmaz malikinin mağduriyetine neden olmamak ve diğer tarafın hakkın kötüye kullanılması sonucunu doğuracak olası davranışlarını önlemek için hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılmalıdır.
Somut olayda, kabul edilen güzergahın zemin ve üzerindeki ağaçlarla birlikte bedeli bilirkişi tarafından 1894,11 TL olarak belirlenmiş ve mahkeme veznesine depo ettirilmiştir. Geçit hakkı, irtifak hakkı niteliğinde olduğundan bilirkişi tarafından saptanan bedelin tamamının davalılara ödenmesi gerekirken mülkiyet hakkının verilmediği gerekçesiyle geçit bedelinden indirim yapılarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; bilirkişi raporunda mahkemece kabul edilen 2 nolu güzergahın geçit alanı 31 sayılı parselden 160,53 m2, 27 sayılı parselden 270,84 m2 olarak belirlenmiş olmasına rağmen hükümde 27 sayılı parselden 160,53 m2, 31 sayılı parselden 270,84 m2 olarak belirtilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."ın diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davalı ..."ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.