Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/9617 Esas 2022/2823 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 17.02.2020 tarihli dilekçesiyle temyiz talebinden vazgeçtiği görülerek katılan vekili ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyizine göre yapılan incelemede;
Olay günü sanığın kullandığı araçta yapılan aramada 34 çuval içerisinde 1700 kg şeker ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, Türkiye'de üretilip üretilmediği ile yerli olup olmadığı yönünde Türkiye Şeker Kurumu'ndan rapor alınarak şekerin menşeinin kesin olarak belirlenmesi ve gerekirse dava konusu şekerlere dayanak olan 31.07.2013 tarihli fatura için zincirleme menşei araştırması tamamlanıp, temin edilecek tüm belgeler ve dava konusu eşyalar ile birlikte konusunda uzman bilirkişiye tevdi edilip miktar, cins ve sair özellikleri itibarıyla ayniyet tespiti yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, zincirleme fatura araştırması tamamlanmadan ve şekerlerin menşei konusunda yeterince tespit yapılmadan yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre ise;
1)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinde yapılan değişiklik öncesi anılan maddede öngörülen hapis cezası üst haddinin 2 yıl olduğu gözetilerek;
Anayasa Mahkemesi'nin 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nun 251/1. maddesinde hüküm altına alınan basit yargılama usulüne ilişkin aynı Yasanın geçici 5/1-d bendinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresinin Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi, aynı şekilde 16.03.2021 tarihli, 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 14.01.2021 tarih ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararı ile yargılama aşamasında olup, henüz kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış dosyalar yönünden, ceza miktarı üzerinde fail lehine etki doğuracağı, bu nedenle belirli bir tarih itibariyle hükme bağlanmış olan dosyalarda basit yargılama usulünün uygulanmamasının Anayasa'nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 7188 sayılı Yasanın 31. maddesiyle eklenen Geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle, TCK'nun 7. ve CMK’nun 251. maddeleri uyarınca dosyanın “Basit Yargılama Usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Ertelenmesine karar verilen hapis cezasının kısa süreli olduğu gözetilmeksizin TCK.nun 53/4.maddesine aykırı olarak sanık hakkında belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
4)Dava konusu eşyanın müsaderesine karar verilirken uygulama maddesi olan TCK.nun 54/4.maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6.maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.