Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/5089 Esas 2020/5221 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5089
Karar No: 2020/5221
Karar Tarihi: 24.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/5089 Esas 2020/5221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine verilen hüküm, müsnet suçtan mahkumiyetine karar verilerek kaldırıldı. Ancak, mağdurenin velayet hakkına sahip olan annesi ve babasının davaya katılmamaları nedeniyle, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyiz etme hakkı olmadığı belirtildi. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ve katılan mağdurenin vekilinin temyiz istemleri reddedildi ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri de esastan reddedilerek hüküm onandı. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 294/1. ve 295/1. maddelerine atıfta bulunuldu. 302/1. madde ve fıkrası gereğince hükmün onanmasına karar verildi.

14. Ceza Dairesi 2020/5089 E. , 2020/5221 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.07.2019 gün ve 2018/647 Esas, 2019/281 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak müsnet suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekili ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi Melike ile babası ...’in kovuşturma evresinde şikayetçi olarak davaya katılmalarının ardından yokluklarında verilip usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmü temyiz etmemeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığından ve 5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” ile aynı Kanunun 295/1. maddesindeki "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" şeklindeki düzenlemeler gözetilerek yapılan değerlendirmede; Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının tefhim edilen hükümle ilgili sunduğu 06.12.2009 tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, 16.01.2020 günü gerekçeli kararın tebliğiyle işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süre geçtikten sonra 24.02.2020 tarihinde gerekçeli temyiz dilekçesini verdiği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.