
Esas No: 2021/9937
Karar No: 2022/2763
Karar Tarihi: 16.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9937 Esas 2022/2763 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir iş yerinde ele geçirilen kaçak sigaralar nedeniyle bir kişiyi cezalandırdı. Ancak mahkeme, iş yerinin diğer sahipleri için beraat kararı verdi. Kararın temyizi sonucunda ise, iş yerinin tüm sahiplerinin cezalandırılması gerektiği kararına varıldı. Ayrıca, kaçak sigaraların müsaderesinin de gözetilmediği için hükmün bozulması gerektiği sonucuna varıldı.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı yasa
- 6455 sayılı yasa
- 6545 sayılı yasa
- 7242 sayılı yasa
- 5320 sayılı yasa
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
- 5607 sayılı yasanın 13/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, imha
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat kararıyla sınırlı temyizine göre yapılan incelemede;
Sanıklara ait işyerinde kaçak sigara satıldığı yönündeki ihbar üzerine alınan arama kararına istinaden yapılan aramada, işyeri içerisindeki tezgahın alt kısmında 14 paket gümrük kaçağı sigara ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında, ihbarın mahiyeti, yakalanış şekli ve yakalandığı yerin ticari işletme olduğu dikkate alındığında, ticari amaçla işyerinde bulundurulduğunun kabulü gerekirken sanıkların oluşa uymayan savunmasına itibar edilerek mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II-Sanık ...’ın temyizine göre yapılan incelemede ise;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanık ...’ın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkralarının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1)Sanık ... hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi yollaması ile 3/10. maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan sanığın 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
2)Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.