MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinden verilen 25/06/2020 gün ve 2018/1578 Esas - 2020/619 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; karara karşı yapılan istinaf başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK’nın 353-1-b/2 maddesi uyarınca harç yönünden kabul edilerek ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak alınması gereken karar ilam harcı yönünden düzeltme yapılıp davanın kabulüne dair yeniden kesin olarak verilen karar davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2020 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil davalarında davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, mirasbırakan Ahmet’in davalıya temlik ettiği taşınmazın keşfen saptanan toplam değeri 43.050,00 TL üzerinden davacılar ve davalının 1/3 miras payına karşılık gelen değer 14.350,00 TL olup, anılan değerin 2020 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar davacılar vekili temyiz dilekçesinde; lehlerine vekalet ücreti hükmedilmemesi nedeniyle kararı temyiz ettiklerini, yerel mahkemece tavzih taleplerinin de reddedildiğini belirtmiş ise de; bölge adliye mahkemesince 25.06.2020 tarihinde esasa dair kesin olarak karar verildiğinden davacılar vekilinin hükmün ferilerine ilişkin temyiz hakkı bulunmamaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacılar vekili ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harçların istek halinde yatıranlara iadesine, 20/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.