14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/6112 Karar No: 2020/5219 Karar Tarihi: 24.11.2020
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6112 Esas 2020/5219 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Mağdurun velayet hakkına sahip babası ve annesi şikayetçi olarak davaya katıldı. Suça sürüklenen çocuk adına avukatların vekalet sunmasıyla suça sürüklenen çocuğa yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen müdafinin görevi sona erdi. Temyiz istemlerinin reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK’nın 156/3, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri.
14. Ceza Dairesi 2020/6112 E. , 2020/5219 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurun velayet hakkına sahip babası ... ile annesi ...’nun duruşmada şikayetçi olarak davaya katılmalarının ardından katılan ...’e tefhimle, katılan ...’nun ise yokluğunda verilip usulüne uygun şekilde 15.11.2017" de tebliğ edilen hükmü temyiz etmemeleri nedeniyle yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin ve bozma öncesi ilk derece mahkemesinin 31.05.2016 gün ve 2013/151 Esas, 2016/286 sayılı kararı sonrasında suça sürüklenen çocuk adına Avukatlar ... ile ...’nun vekalet sunmasıyla suça sürüklenen çocuğa yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen müdafinin görevinin 5271 sayılı CMK’nın 156/3. maddesi uyarınca sona erip, Dairemizin 10.03.2020 günlü, 2018/6317 Esas, 2020/1868 sayılı tevdi kararı uyarınca Avukat ...’nun mahkemece 06.06.2020 tarihinde tebliğ edilen hükmü temyiz etmemesinden dolayı zorunlu müdafinin temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 24.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.