Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/10435 Esas 2013/7537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, ... Köyünde 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında 10 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından 98-106 nolu O.S. noktaları içinde kalan Esmahanım Köyü, Kıran Mevkii, 112 ada 66 parsel sayılı taşınmazın davalılar adına özel orman olarak sınırlandırıldığını, ayrıca şahıslar adına kayıtlı söz konusu tapunun haksız iktisap sonucu Devlet ormanlarına uygulanmak sureti ile elde edildiğinin tespit edildiğini, tapu sınırlarını genişletilmeye elverişli olduğunu ve bitişik Devlet ormanı ile aynı vasıf ve karakterde olduğunu, ayırıcı unsur bulunmadığını, taşınmaz üzerindeki ağaçların 20 ve 50 yaşlarında kayın, kestane ağaçları ile kaplı olduğunu, yüzölçümü ve hudutları itibari ile araziye uymadığı belirtilen tapu kayıtlarına itibar edilmesinin mümkün olamayacağını, taşınmazın Devlet ormanı olma özelliğini değiştirmeyeceğini, aynı zamanda 10 nolu Komisyon Üyeleri ve bu sınırlandırmaya itiraz etmeyen yetkililer hakkında ceza davası ve tazminat davası açıldığı ve bu davaların idare lehine neticelendiğini ileri sürerek, Akçakoca İlçesi, Esmahanım Köyünde 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında şahıs ormanı olarak çıkarılan 98-106 nolu O.S. noktası içinde kalan Esmahanım Köyü, 112 ada 66 parsel sayılı taşınmaza ilişkin orman kadastrosunun yok hükmünde sayılmasına karar verilmesini dava etmiştir.
Mahkemece, davanın hak düşürücü sürenin geçmesi nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosunun yok hükmünde sayılması istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1948 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra 1975 yılında 1744 sayılı Kanuna göre yapılıp dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; Dairenin 25.01.1993 gün ve 1992/1529 - 248 sayılı kararı ile diğer kararlarında da benimsediği gibi, orman kadastro komisyonu üyelerinin görevleri dışına çıkarak yaptıkları işlemler yok sayılacağından, Yönetim tarafından herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın işlemlerin iptali için her zaman dava açılabileceğinden, mahkemece davanın esasına girilerek toplanacak deliller birlikte değirlendirilip işin esasına yönelik karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeler ile davanın hak düşürücü süreden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle, davacı ... Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/07/2013 günü oy birliği ile karar verildi.