1. Ceza Dairesi 2018/5320 E. , 2019/400 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
..."yı öldürmeye teşebbüsten TCK.nin 81, 35/2, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası,
Sanık ... hakkında;
..."yı yaralamaktan TCK.nin 86/1, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin saptanamaması nedeniyle etki-tepki durumu, sanık ..."den kaynaklanan yaralamaya yönelik hareketlerin niteliği ve ulaştığı boyut ile daha vahim hallerin de varlığı dikkate alındığında haksız tahrik nedeniyle 1/4"ten 3/4 oranına kadar indirim öngören TCK"nin 29. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada, sanık ... hakkında makul bir indirim yapıldıktan ve sonuç ceza belirlendikten sonra, önceki hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmadığından ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı düzenleyen CMUK"un 326/son maddesi uyarınca cezanın, bozmadan önceki sonuç cezaya indirilmesi yerine, haksız tahrik indirim oranının kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle 3/4 oranında indirim yapılması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in mağdur ...’yi kasten öldürmeye teşebbüs, sanık ...’nin mağdur ...’i nitelikli kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerine ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafinin alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesinin ve haksız tahrik indirimin az yapılmasının hatalı olduğuna vesaireye, sanık ... müdafiinin vasfa TCK 27/2. maddesinin uygulanma şartlarının oluştuğuna, haksız tahrik nedeniyle az indirim yapıldığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 05/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
