MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, yerel mahkeme kararının onanmasına ilişkin Dairemizin 22/09/2016 gün ve 2015/20982 Esas, 2016/11353 Karar sayılı ilamında maddi hata olması nedeniyle yeniden incelenmesi talep etmişlerdir.
Mahkeme, 04/11/2016 tarihli ek kararıyla yeniden inceleme talebinin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu ve temyiz düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Davacı vekilince 27.10.2016 tarihli dilekçe ile Dairemizin 22.09.2016 tarih 2015/20982 Esas, 2016/11353 Karar sayılı ilamının maddi hata nedeniyle düzeltilmesi istenilmiş olduğuna göre, dosyanın gereği yapılmak üzere Dairemize gönderilmesi gerekirken mahkemece ele alınarak istemin reddine dair Ek karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmekle, Yerel Mahkemenin bu konudaki 04.11.2016 gün ve 2013/391Esas, 2015/198 Karar sayılı Ek Kararının KALDIRILMASINA karar verildi.
İşin esasına gelince; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlarla ilgili olarak Yargıtayca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Kaldı ki, ilgili Yargıtay ilamında maddi hata da bulunmamaktadır. Bu bakımdan, davacı vekilinin karar düzeltme isteği niteliğini taşıyan başvurusunun reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle mahkemenin 04.11.2016 günlü Ek Kararının bozularak kaldırılmasına, davacı vekilinin karar düzeltme talebinin REDDİNE, karar düzeltme hacının istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme harcının temyiz eden davacılara iadesine, 22.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.