Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/19445 Esas 2022/947 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Örgüte bilerek isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/son ve TCK'nın 220/7 maddesi yollaması ile aynı Kanunun 314/2 maddesi uyarınca mahkumiyetine yönelik temyiz talebinin 17.09.2021 tarihli ek karar ile reddi

Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın cezaevinde hükümlü olarak bulunması sebebiyle, temyiz dilekçesini cezaevi idaresine başvuru aracılığıyla da gönderilebileceğinin belirtilmemesi ve ceza infaz kurumunda bulunan sanığa 17.11.2016 günü yapılan tebligat sırasında, 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesine göre, kararın kendisine okunup anlatılması gerektiği halde, gerekçeli kararın tebliğine ilişkin işlemlerin, anılan kanun maddesine uygun yapılmaması karşısında, temyiz talebinin reddine dair ek karar usul ve kanuna aykırı olduğundan, sanığın temyiz talebinin kabulü gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ayrıntıları Dairemizin 14.10.2019 tarihli ve 2019/3337 E. 2019/6048 K. sayılı kararında açıklandığı üzere;
Silahlı terör örgütü üyeliği suçundan yargılanan, kovuşturma aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi uyarınca da re'sen müdafii görevlendirilmeyen sanığa Anayasanın 36 ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafi görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanmasını netice verecek biçimde müdafii hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
2-Sanığın hüküm tarihinde farklı yargı çevresi içerisinde bulunan Erzincan E tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 08.11.2016 tarihli duruşmada bizzat veya SEGBİS vasıtasıyla hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.