Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4233 Esas 2020/5078 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4233
Karar No: 2020/5078

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4233 Esas 2020/5078 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma kararı temyiz edildi. Kadın tarafından yapılan temyiz itirazlarının yersiz olduğu kararlaştırıldı. Ancak, bölge adliye mahkemesince erkeğin davranışlarının daha ağır olduğu kabul edilmediği için boşanma kararı yanıltıcı bir değerlendirme sonucu verilmiş ve tazminat miktarı düşük tespit edilmiştir. Mahkeme, boşanma kararının bozulmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri TMK madde 4, TMK madde 174/1-2 olarak belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/4233 E. , 2020/5078 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Bölge adliye mahkemesince tarafların kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında erkeğin ayrıca "Eve geç gelmek suretiyle birlik görevlerini ihmal ettiği" anlaşılmaktadır. Yine bölge adliye mahkemesince erkeğin kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarından "Abisi Harun"un evlilik birliğine müdahalesinin sürekli ve aşırı olduğu" hususu da gözetildiğinde boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı erkeğin, davalı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. .
3-Yukarıdaki 2. bentte açıklandığı üzere; tazminat isteyen davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4) dikkate alınarak davalı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK m. 174/1-2) karar verilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.02.11.2020 (Pzt.)