Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/2172 Esas 2019/4182 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/12/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm ve davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, davalının müvekkillerinin evine girerek değerli eşyalarını çaldığını, eylemi sebebiyle davalı yönünden ceza yargılaması yapılarak hakkında mahkumiyet hükmü kurulduğunu fakat davalının, çalınan eşyaları iade etmediği gibi eşyalar karşılığında bir bedel de ödemediğini belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 18/01/2016 tarihli ilk kararında davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hükmün davalının temyizi üzerine Dairemizin 19/04/2018 gün, 2016/6015 Esas ve 2018/3174 Karar sayılı ilamı ile davalı tarafından yapılan ödeme olgusunun üzerinde durulmadan karar verilmiş olması ve manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiş, bozma ilamına uyularak manevi tazminat isteminin reddine, maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davalının kendisini vekille temsil ettirmediği halde davalı lehine reddedilen kısım bakımından vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır. Bu husus usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulmasını gerektirir ise de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan HMUK"un 438/7. maddesi uyarınca kararın hüküm fıkrasında yer alan 7 nolu bendin çıkarılmak suretiyle düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklandığı üzere hüküm fıkrasından 7. bendin çıkarılarak kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm ve davacıların diğer temyiz itirazlarının reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.