Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9210 Esas 2014/15677 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bilinçli taksirle öldürme suçundan sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4-son cümlesi uyarınca adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, CMK"nın 231 maddesinin uygulanması gerektiğine, bilinçli taksirin uygulanma koşullarının oluşmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında kanun maddesinin eksik, gün karşılığı adli para cezası belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan “sanığın kastının yoğunluğu” ibaresinin hükümden çıkarılması ile hüküm fıkrasının dördüncü paragrafında yer alan “50/1-a” kelimesinden sonra gelmek üzere “-4 ve 52/2 ” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.