Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20138 Esas 2019/3788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı firmada belirsiz süreli iş akdi ile çalışırken sözleşmesinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Öncelikle usulüne uygun taraf teşkilinin sağlanıp sağlanmadığı konusunda ihtilaf bulunmaktadır.
Her ne kadar davacı dava dilekçesinde "..." aleyhine dava açmış ise de, davayı "Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü" takip etmiş ve verilen hükmü de yine il müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
İl Müdürlüğü"nün, Bakanlıktan ayrı bir tüzel kişiliği ve dolayısıyla taraf ehliyeti bulunmamaktadır. Esasen davacının kabul edilebilir yanılgısı nedeniyle temsilcide hataya düştüğü anlaşıldığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 124. maddesine göre davanın Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı"na yöneltilmesi için davacı tarafa mehil verilmeli, usulüne uygun bir şekilde taraf teşkili sağlanarak sonucuna göre karar verilmelidir. Mahkemece, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yasal hasım haline getirilmeden yargılamaya devam edilmesi hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasında çözümlenmesi gereken bir diğer uyuşmazlık, davacının hak kazandığı yıllık izin ücreti noktasındadır.
Somut olayda, davacının yıllık izin formlarındaki izin sürelerinin mahsubuna gidilerek bakiye süre için izin ücretinin hüküm altına alınması yerinde ise de, dosyaya davalı tarafça sunulan “günlük devam izlenimi” adı altındaki kayıtlarda da davacının yıllık izin kullandığına dair kayıtlar mevcuttur. Bu çizelgelerin de davacı asıla sorulması ve izin formları ile karşılaştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
4- Son olarak, davacının hak ettiği ihbar tazminatı hesabında dikkate alınması gereken ihbar öneli süresi yönünden uyuşmazlık vardır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun "süreli fesih" adı altında düzenlemesine yer verilen 17.maddesinde;
iş sözleşmelerinin işi birbuçuk yıldan üç yıla kadar sürmüş olan işçi için, bildirimin diğer tarafa yapılmasından başlayarak altı hafta sonra, işi üç yıldan fazla sürmüş işçi için, bildirim yapılmasından başlayarak sekiz hafta sonra, feshedilmiş sayılacağı düzenlenmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kıdem süresi 3 yıl olarak tespit edilerek sekiz hafta üzerinden ihbar tazminatı hesaplanmış ise de, yukarıda ki yasal düzenleme dikkate alındığında 3 yıl için verilmesi gereken ihbar öneli altı haftadır. Yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, 20.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.