Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2530 Esas 2012/116 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/2530
Karar No: 2012/116
Karar Tarihi: 09.01.2012

Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2530 Esas 2012/116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından muhkem eşyayı kırarak hırsızlık suçu işlendiğini kabul etmiş ve mahkumiyet vermiştir. Ancak, pencere camının muhkem olmadığı tespit edilmesi nedeniyle, sanığın cezası 492/1. madde yerine yazılı biçimde belirlenmiştir. Ayrıca, suç tarihi ile inceleme tarihleri arasında zamanaşımı süresinin dolmuş ve bu süre içinde zamanaşımını kesen herhangi bir işlem yapılmamış olması nedeniyle, sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 765 Sayılı TCK 492/1. Madde (Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık suçu)
- 765 Sayılı TCK 102/4. Madde (Ceza zamanaşımı)
- 765 Sayılı TCK 104/2. Madde (Ceza zamanaşımının hesaplanması)
- 1412 Sayılı CMUK 322. Madde (Mahkeme kararlarının bozulması)
- 5271 Sayılı CMK 223/8. Madde (Zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesi)

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/2530 E. , 2012/116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekiye ait evin salon pencere camının kırılması sureti ile içeri girilmek sureti ile suçun işlendiği ve mahallinde yapılan keşif sonucu bilirkişi tarafından ibraz edilen 14.05.2005 tarihli raporda, pencere camının muhkem olmadığının bildirildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın 765 sayılı TCK"nın 492/1. maddesi yerine yazılı biçimde cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Sanığa yüklenen ve 765 sayılı Kanunun 492/1. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 102/4. ve 104/2. Maddesinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının, suç tarihi 18/02/2000 tarihi ile inceleme tarihleri arasında geçmiş bulunması ve bu süre içerisinde zamanaşımını kesen herhangi bir işlem yapılmamış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK.nun 223/8.maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.