Taraflar arasında görülen davada;   
Davacılar, 101 ve 106 parsel sayılı taşınmazların maliki olduklarını, komşu 613 nolu parsel maliki olan davalının kendi arazilerinin bir kısmına ağaç dikmek suretiyle tecavüz ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kayden davacılara ait 106 nolu parsele elatmasının sabit olduğu gerekçesiyle bu parsele ilişkin davanın kısmen kabulüne, 101 nolu parsele ilişkin davanın reddine, şartları bulunmadığı gerekçesiyle ecrimisil  talebinin  reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davalı yararına hapis hakkı tanınmak suretiyle elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu edilen 106 parsel sayılı taşınmazın paylı mülkiyet üzere olduğu ve dava dışı kişilerle birlikte davacıların taşınmazda paydaş oldukları, davalının ise çekişmeli taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten  kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmaza haklı ve geçerli bir nedeni bulunmaksızın ağaç dikmek suretiyle elattığı mahkemece keşfen belirlenerek elatmanın önlenmesi ve yıkım isteği bakımından davanın kabul edilmiş olması doğrudur. Öyleyse, davalının tüm temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davacıların, temyiz itirazlarına gelince; Hemen belirtilmelidir ki, herhangi bir hakka dayanmayan kişinin (fuzuli şagilin) taşınmazı kullanmasından dolayı taşınmaz malikine ödemekle yükümlü olduğu haksız işgal tazminatı ecrimisil olup, somut olayda ecrimisil koşullarının da gerçekleştiği gözetilerek belirlenecek ecrimisilin davacıların payına tekabül eden oranda kabulüne karar verilmesi gerekirken yasal olmayan gerekçelerle  bu isteğin reddedilmiş olması doğru olmadığı gibi 4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun 994.maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmediği halde mutlak olarak davanın kabul edilmesi gerekirken gereği olmadığı halde davalı yararına hapis hakkı tanınarak yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması da isabetsizdir.
O halde, davacıların temyiz itirazları değinilen yönlere hasren yerinde olup, kabulüyle hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.01.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.