Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4, 63. ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 21.30 sıralarında sanık ..."ın idaresindeki kamyon ile meskun mahal dışında, 7 metre genişliğinde, iki yönlü, asfalt kaplama, virajlı yolda seyri sırasında seyir yönüne göre sola viraja geldiğinde, karşı yönden gelen ve önündeki aracı sollama yasağına rağmen geçmenin yasak olduğu virajda geçmek üzere karşı yön şeridine giren sürücü ..."ın idaresindeki otomobili kendi seyir şeritinde olduğunu gördüğünde frenli vaziyette hatalı direksiyon tedbiri alarak otomobilin seyir şeritine doğrultu değiştirdiği sırada kendi seyir şeritine son anda frenli vaziyette yönelen otomobil ile otomobilin şeridi içerisinde eksen çizgisine 0,5 metre mesafede çarpışması neticesinde kamyonun otomobili önüne katarak yaklaşık 15 metre sürüklediği ve altına alarak yol kenarındaki yüksek yara çarpmaları neticesinde durduğu, sürücü ... ile araç içerisinde bulunan ..., ..., ... ve ..."ın vefat ettiği olayda, sanığın çarpma noktasına kadar tespit edilen 26 metre fren izi ile çarpma sonrasında aracı 15 metre sürüklediği hususları göz önüne alındığında olay yerindeki viraj şartlarına uygun hızda seyretmediği ve karşı yönden gelen sürücünün sollama ile geçiş manevrasını fark edince, fren yapıp sağa direksiyon kırarak diğer sürücünün kendi şeridine geçmesine imkan sağlamak yerine ters yöne yönelmesi suretiyle meydana gelen kazada tali kusurlu olduğu görülmekle yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih 2017/463 esas 2018/20 karar sayılı ve 23/01/2018 tarih 2015/962 esas 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin beraate ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tali kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu 5 kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek meydana gelen ağır netice gereği alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, 20/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.