MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KADASTRO
KANUN YOLU: TEMYİZ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro Kanunu"nun Geçici 8. maddesi uyarınca yapılan kadastro sırasında ... Köyü 146 ada 8 parsel numaralı taşınmaz, 751,44 metrekare yüzölçümü ile tarla niteliğiyle ırsen intikal ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı adına tespit edilmiştir. Davacı Hazine vekili çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu ve davalı gerçek kişi yararına zilyetlikle kazanma koşullarının oluşmadığı iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın reddine ve taşınmazın tespit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından esasa, davalı vekili tarafından ise vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Mahkemece verilen karar usul ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; incelenen dosya kapsamından, dava konusu taşınmazın, paftasına göre 3 yönünün 143 ada 1 nolu orman parseline, bir yönünün ise kadastro sırasında gerçek kişi adına tespit edilen ancak dava sonucu orman vasfı ile tapuya tescil edilen 143 ada 7 parsele komşu olduğu dolayısı ile taşınmazın dört tarafının orman parseli ile çevrili olup, 6831 sayılı Kanun"un 17/2. maddesi kapsamında orman içi açıklığı olduğu anlaşılmaktadır. 6831 sayılı Kanunun 1. maddesi ve ayrıca 17. maddesine göre memleket haritasında açık alanda gözükmüş olsa dahi etrafı ormanla çevrili olan taşınmazlar özel mülke dönüşüp, tarım ve inşaata açıldığında orman bütünlüğünün bozulacağı tartışmasız olup, Ayrıca, tapu ve zilyetlik yoluyla kişi ve kurumların ormandan toprak kazanmasını sağlayan 3402 sayılı Kanun"un 45. maddesinin ilgili fıkraları da Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 Esas-Karar; 14.03.1989 gün ve 35/13 Esas-Karar ve 13.06.1989 gün ve 7/25 Esas-Karar sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı Kanunun 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış olduğundan kanun gereği orman sayılan orman içi açıklık ve boşlukların zilyetlik yolu ile kazanılmasına kanunî olanak yoktur.
Hal böyle olunca; Mahkemece davanın kabulüne ve taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın özel mülke dönüşmesini sağlayacak biçimde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, davacı Hazine vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin vekalet ücretine yönelen temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.