Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan sanık ... hakkındaki İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı kararı ile İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 12/12/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1- Sanık hakkında, 06/09/2009 tarihli “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu nedeni ile, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 30/09/2009 tarihli, 2009/85899 soruşturma, 2009/43780 esas ve 2009/14451 sayılı iddianamesi ile TCK’nın 191/1 ve 53.maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- İzmir 10.Sulh Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli, 2009/1181 esas ve 2009/1760 sayılı kararı ile; TCK’nın 191/2. maddesi gereğince sanığın denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 05/01/2010 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği, infazı için İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
3- İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 23/12/2010 tarihli 2010/7170 DS sayılı çağrı yazısının 05/01/2011 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, yasal süresi içerisinde müdürlüğe başvurmaması nedeniyle dosyanın kapatılarak 21/02/2011 tarihinde savcılığa gönderildiği,
4- Kanun yararına bozma istemine konu, İzmir 10.Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli 2011/524 esas ve 2011/1015 sayılı kararı ile, , sanığın TCK’nın 191/1.maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeden 14/07/2011 tarihinde kesinleştiği,
5- Sanığın denetim süresi içerisinde 25/11/2015 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle, İzmir 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2016 tarihli, 2016/780 esas ve 2016/816 karar sayılı ilamı ile ; TCK’nın 191/1, 192/3 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına , TCK’nın 51/1.maddesi gereğince cezanın ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı veren mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verildiği, kararın 18/01/2017 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
6- İhbar üzerine; kanun yararına bozma istemine konu İzmir 31.Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli, 2017/88 esas ve 2017/332 sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına, sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 31/05/2017 tarihinde istinaf edilmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi :
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ...’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirine tabî tutulmasına dair İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli ve 2009/1181 esas, 2009/1760 sayılı kararını müteakip, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanık hakkında davaya devam olunacağı nazara alındığında, somut olayda sanık hakkında İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli ve 2009/1181 esas, 2009/1760 sayılı kararı ile denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu kararın yerine getirilmesi için sanığa İzmir Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün 23/12/2010 tarihli ve 2010/7170 DS sayılı yazısı ile 10 gün içerisinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması konusunda çıkarılan tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi gereğince 05/01/2011 tarihinde usulü ile tebliğ edildiği, bu tebliğden sonra ısrar etmiş sayılacağına yönelik uyarılı tebligatın yapılmadığı, bu halde sanığın denetim yükümlülüklerine uymamakta ısrar ettiğinin kabul edilemeyeceği ve ısrar koşulunun gerçekleşmediği gözetilmeksizin, İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı kararı ile sanığın mahkûmiyetine, 5271 sayılı Kanun"un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verilmesinde ve anılan kararı müteakip sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanarak İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”denilerek 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı kararı ile İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C-)Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık hakkında İzmir 10.Sulh Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli, 2009/1181 esas ve 2009/1760 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi gereğince verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında;
Sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanık hakkında davaya devam olunacağı dikkate alındığında, somut olayda sanık hakkında İzmir 10.Sulh Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli, 2009/1181 esas ve 2009/1760 sayılı kararı ile denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu kararın yerine getirilmesi için sanığa İzmir Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün 23/12/2010 tarihli ve 2010/7170 DS sayılı yazısı ile 10 gün içerisinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması konusunda çıkarılan tebligatın 05/01/2011 tarihinde bizzat muhataba tebliğ edildiği, bu tebliğden sonra ısrar etmiş sayılacağına yönelik uyarılı tebligatın yapılmadığı, bu hâlde sanığın denetim yükümlülüklerine uymamakta ısrar ettiğinin kabul edilemeyeceği ve ısrar koşulunun gerçekleşmediği , mahkemece durma kararı verilerek infazın sonucunun beklenmesi gerektiği gözetilmeden İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı kararı ile sanığın mahkûmiyetine, 5271 sayılı Kanun"un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verilmesi ve karardan sonra sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediği gerekçesiyle İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararı ile hükmün açıklanarak mahkûmiyetine karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-)Karar :
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2011 tarihli ve 2011/524 esas, 2011/1015 sayılı ve İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli ve 2017/88 esas, 2017/332 sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.