Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20157 Esas 2019/3776 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/20157
Karar No: 2019/3776
Karar Tarihi: 20.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20157 Esas 2019/3776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı işçinin işveren tarafından haksız olarak iş akdi feshedilmiş ve işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle davalı işverene karşı açılan davada, mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı tarafın temyiz başvurusu sonucu Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü yönünde hüküm kurulmasının hatalı olduğuna karar vererek, mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu, Madde 4 (İşçilik Ücreti), Madde 49 (Ulusal Bayram ve Genel Tatillerde Çalışma), Madde 50 (Ulusal Bayram ve Genel Tatillerde Çalışmanın Karşılığı Olarak Yapılacak Ödemenin Belirlenmesi)

22. Hukuk Dairesi 2017/20157 E. , 2019/3776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren bünyesinde 15.01.2011 tarihinde işe girdiğini ve iş akdinin haksız olarak işveren tarafından 31.03.2014 tarihinde feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı dava dilekçesinde ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuş, bu çalışmalarını da tanık delili ile ispatlama yoluna gitmiştir. Dosyaya sunulan puantaj kayıtlarında iş yerinde resmi ve genel tatillerde çalışmadığına ilişkin kayıt düşülmüş ise de, bu puantajlarda imza olmadığının anlaşılması karşısında tanık dinlenmesi yerindedir. Ancak dinlenen tanık anlatımları değerlendirildiğinde, davacı tanıklarından ... beyanında “resmi tatillerde çalışmıyordu, dini bayramlarda çalışıp çalışmadığını bilmiyorum” derken, diğer davacı tanığı ... “resmi tatillerde de çalışmıyordu, aynı şekilde dini bayramlarda da çalışmıyordu,” şeklinde beyanda bulunmuştur. Mevcut durumda bayram tatili günlerinde çalıştığını ispat yükü üzerinde olan davacının bu çalışmasını ispatlayamadığının anlaşılması karşısında, ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü yönünde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.