MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış;5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde belirtilen “özel becerinin" elde veya üstte taşınan eşyanın alınmasına yönelik olduğu, oluşa ve dosya içeriğine göre ise; olay günü yolda yürüyen müştekinin yanına yaklaşarak onunla konuşmaya başlayan sanık ... ile bir süre birlikte konuşarak yürüdükleri, sonra sanık ...’ın yerde içinde para olan bir mendili alıp içinde para olduğunu ve sayıp paylaşalım dediği,bu sırada, temyiz dışı sanık ..."un geldiği, "mendil içinde para kaybettim gördünüz mü?” dediği, sanık ...’ın “biz görmedik” diyerek mağdurdan kendi parasını çıkarıp göstermesini istediği, mağdur cebindeki 665,00 TL parayı çıkarıp gösterince mağdurun rızası dahilinde sanık ...’ın parayı alıp sayar gibi yaptığı ve bu sırada sanık ...’ın farkettirmeden mağdura ait parayı saklayıp, cebinden çıkardığı mendile sarılı gazete kağıtlarını mağdura uzatıp bunu cebine koymasını söylediği, sanıkların mağdurun yanından ayrılmalarından bir süre sonra mağdurun cebini kontrol ettiğinde defter kağıdı içinde gazete parçalarının olduğunu gördüğünün anlaşılması karşısında, sanıkların eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılması gerekirken, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-b maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık ...’ın aşamalarda üzerine atılı suçu kabul etmemesi, her ne kadar telefon dinleme tutanaklarına göre sanıkların suç saatlerinde birbirleri ile iletişim halinde oldukları anlaşılmakta ise de, sanığa atılı hırsızlık suçu ile ilgili teknik takip ve iletişimin tespiti kayıtlarının, suç tarihinde hırsızlık suçunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 135/8. maddesinde sayılan katalog suçlar kapsamında bulunmaması nedeniyle aynı Kanun"un 138/2. maddesi gereğince tek başına bu suçların delili olarak kullanılamayacağı gibi, telefon dinleme tutanaklarındaki soyut ibareler de sanıkların atılı suçları işledikleri kanaatine ulaşmaya yeterli olmadığından; sanığın mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin neler olduğu tartışılıp denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
3- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanık ...’ın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Kabule göre de,
Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan Aksaray 2.Asliye Ceza Mahkemesine ait 2012/128 Esas ve 2012/628 K sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde yazılı dolandırıcılık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenine göre kararı temyiz etmeyen sanık ..."a sirayetine 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.