Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/3119 Esas 2015/6799 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi

Dava, davalı işveren nezdindeki 01.01.1999 – 28.02.2006 ve 01.10.2008 – 01.11.2011 tarihleri arasındaki çalışmalarında itibari hizmet süresinden / fiili hizmet süresi zammından faydalanabileceğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar avukatlarının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, davacının, davalı işverenin matbaa işyerindeki 01.01.1999 – 28.02.2006 tarihleri arasındaki 2.580 günlük fiili çalışmalarının 506 sayılı Yasaya 2098 sayılı Yasa ile eklenen Ek-1. madde kapsamında olduğunun kabulü ile anılan sürenin, %25’inin itibari hizmet süresi olarak söz konusu süreye eklenmesi gerektiğinin tespitine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, 5510 sayılı Yasanın 40. maddesindeki düzenleme ile davacının çalıştığı iş kolunun 01.10.2008 tarihi itibariyle kapsamdan çıkarılmış olmasına göre, mahkemece, 01.10.2008 – 01.11.2011 tarihleri yönünden davanın kabulüne dair yazılı biçimde hüküm tesis edilmiş olması istemin, 01.10.2008 tarihinden önceki dönem yönünden yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesindeki düzenlemenin, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 106. maddesi uyarınca yürürlükten kaldırılmış olması ve 5510 sayılı Yasanın 40. maddesindeki düzenlemeyle davacının çalıştığı iş kolunun kapsamdan çıkarılmış olmasına karşın, 5510 sayılı Yasanın Geçici 7. maddesinde, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesindeki düzenleme gereğince hak edilen itibari hizmet sürelerinin “3600 gün prim ödeme şartı” aranmaksızın değerlendirilmesi olanağı öngörülmüş olup, hüküm fıkrasında 3600 gün çalışma koşuluna yer verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Hüküm fıkrasının (2) no’lu bendinin tamamen silinerek, yerine, “Davacının, davalı işverene ait matbaa işyerinde 01.01.1999 – 28.02.2006 tarihleri arasındaki çalışmalarında sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan 2.580 gün x 0.25 = 645 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin davacıya ait sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.