Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/10754 Esas 2010/23873 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Mahkemece kısa kararda "faize itirazın kabulüne, diğer itirazların reddine" karar verildiği halde, gerekçeli kararda "istenen faizin 44,97 TL"sinin iptaline, fazlaya ilişkin kısmın reddine, ayrıca 3.450,00 TL asıl alacak üzerinden 1.380,00 TL %40 tazminata" hükmedilmediği, böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişkiye neden olunduğu anlaşılmıştır. 10/04/1992 tarih ve 7/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı gereğince anılan çelişki tek başına bozma nedeni olup, bu durumda, mahkemece önceki çelişkili kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi gidermek kaydıyla ve oluşacak kanaate göre karar verilebilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19/10/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.